(ภุชงคัปปะยาตร์, ๑๒)
มายาวิน. จะทูลเทวะเกรงดู ประหนึ่งตูทะนงไป
จะงำเงื่อนบทูลไซร้ ก็เหมือนปิดวิชาการ.
พระจงโปรดประทานซึ่ง อภัยข้าจะทูลสาร
และความจริงวิชาการ ก็มีอยู่ประจำตน.
อถรรพ์เวทะเจนอยู่, และมนตร์ครูก็ได้สน
มโนจำและซ้ำค้น คดีเพิ่มบเคลิ้มหลง.
ฉะนั้นอาจจะผูกจิต- ตะใครได้ประดุจจง,
และใช้โยคะแล้วคง จะเรียกให้ตะบึงมา
บนานแม้จะอยู่ถึง ณ เขาจักระวาลา,
ฤอยู่สรวงฤอยู่นา- คะ โลกต่ำ ณ บาดาล.
จะเป็นหญิงฤเป็นชาย ก็เรียกดายมิยากนาน,
เพราะใครเลยจะทนทาน พระอาถรรพมนตร์ไหว.
ฉะนั้นแม้พระองค์มี ประสงค์ให้ดนูไซร้
ประชุมมนตระเรียกใคร ก็โปรดมีพระบัญชา