นิทานความรักความสามัคคีมีครอบครัวอย

นิทานความรักความสามัคคี

มีครอบครัวอยู่หนึ่งครอบครัวมีกันอยู่สามคนพ่อลูกเป็นลูกชายทั้งสองคนพ่อก็แก่ชรามากแล้วและก่อนที่พ่อจะตายพ่อก็ได้เรียกลูกทั้งสองมาสั่งเสีย

ลูกเอ้ย พ่อก็แก่มากแล้วนะอาจจะอยู่กับพวกเจ้าได้ไม่นานพวกเจ้าต้องรักซึ่งกันและกันนะอย่าทะเลาะกัน
จากนั้นต่อมาไม่นานพ่อก็ได้จากพวกเขาไป พ่อได้ทิ้งผ้าห่มไว้ให้หนึ่งผืนกับควายหนึ่งตัว น้องชายซึ่งเป็นคนนิสัยไม่ค่อยดีพอตกกลางคืนก็ห่มผ้าห่มคนเดียว แต่กลางวันก็ยกให้พี่ชายซึ่งกลางวันก็ร้อนแล้วผ้าห่มก็ไม่จำเป็นสำหรับพี่ชายแล้ว พี่ชายจึงเอาผ้าห่มไปซักเมื่อตกกลางคืนผ้าห่มยังไม่แห้ง น้องชายก็บ่นว่า "เอาผ้าห่มไปซักทำไม?แล้วจะเอาอะไรห่ม"

"ก็มันเป็นสิทธิของข้า" พี่ชายพูด

พอถึงคราวที่จะต้องรีดนมวัว น้องชายก็บอกกับพี่ชายว่า"พี่เอาส่วนหัวนะ ฉันจะเอาส่วนท้ายเพราะส่วนหัวมันบีบนมไม่ได้"
พี่ชายจึงตีหัววัวทำให้วัวดิ้นน้องชายก็รีดนมวัวไม่ได้เช่นกัน

"ตีทำไม" น้องชายพูด

"ก็มันเป็นสิทธิของฉัน" พี่ชายพูด

ฝ่ายน้องชายจึงคิดได้ถึงคำสั่งเสียของพ่อก่อนตายที่ให้เขาทั้งสองมีความรักความสามัคคีกันเพราะถ้าเขาสองคนไม่รักและสามัคคีกันเขาทั้งสองก็จะไม่สามารถทำอะไรได้เลย

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลูกเอ้ยน้องชายก็บ่นว่า "เอาผ้าห่มไปซักทำไม?น้องชายพูด

"ก็มันเป็นสิทธิของฉัน" พี่ชายพูด